-
1 разглаживаться
-
2 even
['iːvn] 1. adj 2. adv( showing surprise) nawet; ( introducing a comparison) jeszczeeven though — (po)mimo że, chociaż
3. vtto break even — wychodzić (wyjść perf) na czysto or na zero
Phrasal Verbs:- even out* * *I 1. [i:vən] adjective1) (level; the same in height, amount etc: Are the table-legs even?; an even temperature.) równy2) (smooth: Make the path more even.) gładki3) (regular: He has a strong, even pulse.) regularny4) (divisible by 2 with no remainder: 2, 4, 6, 8, 10 etc are even numbers.) parzysty5) (equal (in number, amount etc): The teams have scored one goal each and so they are even now.) równy6) ((of temperament etc) calm: She has a very even temper.) spokojny2. verb1) (to make equal: Smith's goal evened the score.) wyrównywać2) (to make smooth or level.) wygładzać•- evenly- evenness
- be/get even with
- an even chance
- even out
- even up II [i:vən] adverb1) (used to point out something unexpected in what one is saying: `Have you finished yet?' `No, I haven't even started.'; Even the winner got no prize.) nawet2) (yet; still: My boots were dirty, but his were even dirtier.) jeszcze•- even if- even so
- even though
См. также в других словарях:
wygładzać się – wygładzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się gładkim, równym; tracić nierówności, zmarszczki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cera się jej wygładziła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygładzić — dk VIa, wygładzićdzę, wygładzićdzisz, wygładzićgładź, wygładzićdził, wygładzićdzony wygładzać ndk I, wygładzićam, wygładzićasz, wygładzićają, wygładzićaj, wygładzićał, wygładzićany «uczynić gładką powierzchnię czegoś, usunąć nierówności,… … Słownik języka polskiego
wygłodzić — dk VIa, wygłodzićdzę, wygłodzićdzisz, wygłodzićgłodź a. wygłodzićgłódź, wygłodzićdził, wygłodzićdzony rzad. wygładzać ndk I, wygłodzićam, wygłodzićasz, wygłodzićają, wygłodzićaj, wygłodzićał, wygłodzićany «wytrzymać kogoś o głodzie, bez jedzenia» … Słownik języka polskiego
polerować — ndk IV, polerowaćruję, polerowaćrujesz, polerowaćruj, polerowaćował, polerowaćowany «wygładzać ręcznie lub mechanicznie (także metodami chemicznymi albo elektrolitycznymi) powierzchnię danego przedmiotu, w celu nadania jej gładkości i połysku»… … Słownik języka polskiego
równać — ndk I, równaćam, równaćasz, równaćają, równaćaj, równaćał, równaćany 1. «czynić równym, gładkim, płaskim, prostym, wygładzać, prostować; wyrównywać, niwelować» Równać powierzchnię czegoś. Równać plac, teren pod budowę. Równać pagórki, wzgórza. ◊… … Słownik języka polskiego
skrobać — ndk IX, skrobaćbię, skrobaćbiesz, skrob, skrobaćał, skrobaćany skrobnąć dk Va, skrobaćnę, skrobaćniesz, skrobaćnij, skrobaćnął, skrobaćnęła, skrobaćnęli, skrobaćnięty, skrobaćnąwszy 1. zwykle ndk «pocierając czymś ostrym, zdrapywać, zdzierać… … Słownik języka polskiego
prostować — ndk IV, prostowaćtuję, prostowaćtujesz, prostowaćtuj, prostowaćował, prostowaćowany 1. «czynić prostym, równym coś krzywego, zgiętego, nierównego itp.; nadawać czemuś prosty kierunek; wyprostowywać, wyrównywać, wygładzać» Prostować zgięty gwóźdź … Słownik języka polskiego
trzeć — ndk XI, trę, trzesz, trzyj, tarł, tarty 1. «naciskając przesuwać czymś po czymś, szorować po czymś, pocierać czymś o coś» Opony trą o asfalt. Trzeć ręką czoło. Trzeć ciało ręcznikiem. 2. «rozdrabniać coś na cząstki za pomocą tarki lub rozgniatać… … Słownik języka polskiego
wałkować — ndk IV, wałkowaćkuję, wałkowaćkujesz, wałkowaćkuj, wałkowaćował, wałkowaćowany 1. «rozpłaszczać, wygładzać za pomocą wałka» Wałkować ciasto na kluski. 2. «zwijać, skręcać w wałek, w wałki» Wałkować plastelinę w rękach. 3. pot. «mówić ciągle o… … Słownik języka polskiego
zgnieść — dk XI, zgniotę, zgnieciesz, zgnieć, zgniótł, zgniotła, zgnietli, zgnieciony, zgniótłszy zgniatać ndk I, zgnieśćam, zgnieśćasz, zgnieśćaj, zgnieśćają, zgnieśćał, zgnieśćany 1. «ścisnąwszy utworzyć na czymś załomy, pozbawić gładkości; zmiętosić,… … Słownik języka polskiego
szlifować — ndk IV, szlifowaćfuję, szlifowaćfujesz, szlifowaćfuj, szlifowaćował, szlifowaćowany «nadawać gładkość, dokładne wymiary, połysk (czasem ostrość) obrabianym przedmiotom z metalu, szkła, drewna itp. przez odpowiednie gładzenie, polerowanie za… … Słownik języka polskiego